Od najgłębszych szybów naftowych i najdłuższych tuneli autostradowych po największe operacje wydobywcze – ludzkie pragnienie wydobycia zasobów i zbudowania kolosalnej infrastruktury wymaga przebicia się przez najtwardszą skorupę ziemską. To monumentalne zadanie opiera się na materiale twardym jak szafir, wytrzymalszym niż stal i mającym kluczowe znaczenie dla wydajności nowoczesnych wierteł: Narzędzia do wiercenia w kamieniu z węglika wolframu .
Narzędzia te nie są wykonane z miękkiego, czystego wolframu (W), ale z rewolucyjnego materiału kompozytowego, znanego jako węglik spiekany lub twardy metal. Jest to stop sproszkowanego monowęglika wolframu (WC) – atomów wolframu związanych z atomami węgla – zmieszanego z metalem wiążącym, zwykle kobaltem (Co). Ta kombinacja jest następnie zagęszczana i „spiekana” w wysokich temperaturach, łącząc cząstki ze sobą.
Nauka stojąca za węglikiem wolframu to idealna równowaga przeciwieństw. Sam węglik wolframu jest niezwykle twardy, ustępując jedynie diamentowi w skali powszechnych materiałów. Twardość ta zapewnia niezbędną odporność na zużycie niezbędną do mielenia i kruszenia ściernej, gęstej skały.
Jednak materiał, który jest zbyt twardy, często jest kruchy – pomyśl o diamentie lub szkle. Gdyby wiertło było wykonane z czystej, kruchej ceramiki, rozbiłoby się pod ogromnym wpływem i naprężeniem towarzyszącym wierceniu skały. W tym miejscu z pomocą przychodzi spoiwo kobaltowe. Kobalt działa jak twardy, metaliczny „cement”, który utrzymuje sztywne ziarna węglika wolframu w osnowie, nadając narzędziu niezbędne wytrzymałość aby przeciwstawić się pęknięciom i katastrofalnym awariom, gdy uderza w twardą skałę głęboko pod ziemią. Zmieniając wielkość ziaren węglika i zawartość procentową spoiwa kobaltowego, producenci mogą opracować setki różnych gatunków, każdy zoptymalizowany pod kątem określonych warunków wiercenia, od miękkich łupków po ultratwardy granit.
Wprowadzenie płytek z węglika spiekanego w połowie XXII wieku zrewolucjonizowało przemysł wiertniczy. Wcześniej większość narzędzi wiertniczych korzystała z wytrzymałej stali, która szybko ulegała stępieniu i zużyciu, co wymagało częstych, kosztownych i czasochłonnych wymian.
Jedno z najpopularniejszych zastosowań Narzędzia do wiercenia w kamieniu z węglika wolframu ma postać małych, półkulistych, stożkowych lub balistycznych wkładek zwanych „guzikami”. Przyciski te są precyzyjnie wciskane w obracające się stożki wiertła stożkowego lub czoło wiertła z górnym młotkiem lub wiertłem do dołu (DTH).
Węglik wolframu jest także podstawą jeszcze bardziej zaawansowanych narzędzi skrawających. Frez polikrystaliczny diamentowy Compact (PDC), podstawowy element nowoczesnych wierceń ropy i gazu, składa się zasadniczo z cienkiej warstwy syntetycznego diamentu połączonej z grubym podłożem z węglika wolframu. Węglik zapewnia niezbędne wsparcie mechaniczne i wytrzymałość ultratwardej diamentowej krawędzi tnącej, umożliwiając całemu systemowi pracę pod ekstremalnym ciśnieniem i temperaturą.
Nieustanna skuteczność Narzędzia do wiercenia w kamieniu z węglika wolframu czyni je niezbędnymi w świecie głodnym zasobów.
W górnictwie odkrywkowym i podziemnym narzędzia z węglika wolframu mają kluczowe znaczenie podczas robót strzałowych, kotwienia i drążenia tuneli. Umożliwiają górnikom dotarcie do głębszych złóż rud kluczowych minerałów, takich jak miedź, złoto i lit, które są niezbędne dla transformacji energetycznej i nowoczesnej elektroniki. Ich wyjątkowa żywotność przekłada się bezpośrednio na obniżone koszty operacyjne i bezpieczniejsze środowisko pracy poprzez minimalizację konieczności wymiany narzędzi.
Każda nowa linia metra, tama wodna i fundamenty głównych drapaczy chmur opierają się na tych narzędziach. Maszyny do wiercenia tuneli (TBM) wykorzystują masywne głowice tnące z tarczami z węglików spiekanych do przeżuwania gór. Inżynierowie geotechnicy używają mniejszych wierteł węglikowych do wierceń poszukiwawczych, aby poznać warunki gruntu i skał przed rozpoczęciem budowy.
Wiercenia ropy i gazu powodują wykorzystanie materiałów do absolutnych granic, często napotykając niezwykle twardą skałę tysiące stóp pod powierzchnią pod wysokim ciśnieniem i temperaturą. Trwałość narzędzi z węglika wolframu ma ogromne znaczenie dla opłacalności projektów związanych z odwiertami głębinowymi, gdyż zapewnia ciągłość wierceń i brak częstych przerw.
Wraz ze wzrostem globalnego zapotrzebowania na zasoby i infrastrukturę rośnie również zapotrzebowanie na narzędzia, które wytrzymają najsurowsze warunki na Ziemi. Skromny, podobny do diamentu materiał — węglik wolframu — pozostaje podstawowym składnikiem, dzięki któremu świat kopie, drąży tunele i buduje.